---

Onze ervaringen met leerlingenvervoer

Ik krijg regelmatig vragen over het leerlingenvervoer van zowel Abby als Lotte. Omdat dit vaak een ingewikkeld en soms ook stressvol onderwerp is, deel ik graag onze ervaringen.

 

Aanvragen en verlengen

Abby gaat inmiddels al een aantal jaren met het leerlingenvervoer naar school. De aanvraag verloopt via de website van de gemeente: inloggen met DigiD, een vragenlijst invullen en daarna wachten op het besluit. Gelukkig ging dat bij ons steeds vrij vlot, en kregen we al snel een brief per post met de toekenning.

Wel moet de aanvraag elk jaar opnieuw worden ingediend, en dat gaf telkens spanning. Steeds weer de vraag: “Abby is nu 8… 9… 10… 11… 12… 13 jaar… wat zullen ze dit jaar beslissen? Zal ze wel of niet zelfstandig moeten reizen?”

Na een aantal jaren en met meerdere diagnoses kwam er eindelijk opluchting. Onze contactpersoon bij de gemeente vroeg of ik alles wilde toesturen zodat het aan Abby’s dossier toegevoegd kon worden. Dat leidde tot een permanente toekenning van leerlingenvervoer tot haar 18e. Een enorme zorg minder! Deze mevrouw ervaren wij echt als een geschenk: ze denkt mee, neemt zorgen weg en zorgt voor rust. Toen ik dit jaar een vraag had over Lotte, belde ze me dezelfde dag nog terug. Alles werd rustig doorgenomen en ze stelde me gerust: “Maak je geen zorgen, ik ben bekend met jullie situatie. Het wordt goedgekeurd, alleen nog even officieel doorgeven.” Dat geeft zoveel ademruimte.

 

Eigen bijdrage

Bij Abby moesten we jarenlang een flinke eigen bijdrage betalen, maar bij haar school bleek dat achteraf niet nodig. Voor Lotte hoeven we gelukkig helemaal geen bijdrage te betalen. Dat scheelt enorm, zeker omdat leerlingenvervoer vaak geen luxe is, maar pure noodzaak.

 

Chauffeurs en ervaringen

Leerlingenvervoer verloopt helaas niet altijd vlekkeloos. Abby heeft in de loop der jaren veel verschillende chauffeurs gehad. Vaak waren het wisselende gezichten en dat gaf veel onrust: je weet nooit precies hoe laat ze komen, of het ophalen en brengen soepel verloopt. Ze is meerdere keren vergeten opgehaald, en soms moesten we haar na anderhalf uur wachten alsnog zelf halen. Ook is ze ooit zomaar alleen bij de voordeur afgezet, gelukkig kwam ik net op dat moment de straat in.

Daarnaast hebben we helaas ook een nare ervaring gehad met een chauffeur die zijn grenzen zwaar overschreed, zowel richting mij als moeder als richting Abby. Gelukkig greep het taxibedrijf direct in en is hij meteen ontslagen. Voor zover we nu merken, heeft Abby er gelukkig geen blijvende schade aan overgehouden.

Gelukkig zijn er ook hele fijne chauffeurs. Lotte heeft nu een vaste chauffeur die heel vriendelijk en rustig is, en met wie ze zich prettig voelt. Ze vertelt vaak hoe aardig hij is. Dat geeft veel vertrouwen en rust. Ook Abby heeft een paar keer zulke goede chauffeurs gehad, maar helaas niet structureel.

 

Wachten en problemen in de organisatie

Toch gaat het niet altijd soepel. Abby en Lotte moeten soms lang wachten na schooltijd. Lotte is vaak al om 12 uur klaar, maar wordt pas rond half één opgehaald. Bij Abby loopt dit ook regelmatig uit met een half uur tot drie kwartier.

Dit jaar haalde het leerlingenvervoer zelfs het nieuws. Bij Abby ging het een keer helemaal mis toen het systeem eruit lag: routes en adressen waren onvindbaar en de chauffeur moest alles handmatig via sms regelen. De planning en service waren bovendien onbereikbaar. Het laat zien hoe kwetsbaar het systeem is en waarom er zoveel fouten kunnen optreden.

 

Hoop voor de toekomst

Ondanks de hobbels zijn we dankbaar dat het vervoer er is. Het geeft de kinderen de mogelijkheid naar school te gaan, en ons als gezin meer lucht. Hopelijk blijft het in de toekomst goed gaan, met vaste chauffeurs en betrouwbare planning. Want de keren dat een kind vergeten wordt op te halen… dat wens je niemand toe.

Goede chauffeurs zijn echt goud waard, voor de kinderen én voor de ouders.