Nachtschrik Lotte

 

Lotte heeft een paar maanden lang meerdere keren per week nachtschrik gehad en nu ongeveer een paar keer per maand. Het komt vaak een paar maanden heel veel achter elkaar en dan is er een korte tussenpauze voordat het weer begint.. Lotte is dan ineens gillend en overstuur meestal rechtop zittend in bed. Soms komen er ook wel wat woorden of zinnen uit. Ze zweet meestal heel erg, soms met een erg rood gezicht en haar hart zie je erg kloppen. Ze dan niet te troosten en dit kan best even een tijd aanhouden. we zitten soms wel een uur naast haar. Omdat we toen nog niet wisten wat het was, zaten we dan er ook nog even naast als ze alweer rustig was  en ´sliep´ Lotte is dan eigenlijk niet echt wakker, ze zit wel recht en huilt en gilt maar niks komt bij haar binnen. ze slaapt dan als het ware nog. De volgende ochtend heeft ze dan ook helemaal geen herinnering aan het nachtschrik, of dat wij bij haar zijn geweest en haar vast hebben gehouden. Nu naderhand gezien past het helemaal onder het syndroom dat wij hebben en wordt hier een boel mee verklaard. Inmiddels hebben wij hiermee ook onze weg gevonden. 

 

wat is nachtschrik? 

 

Pavor nocturnus is de naam voor een aanval tijdens de slaap waarin kinderen gillend wakker worden en erg angstig zijn. Waardoor pavor nocturnus precies ontstaat is niet bekend. Waarschijnlijk is een deel van de hersenen in slaaptoestand en is een ander deel van de hersenen niet in slaaptoestand, maar juist in waaktoetsand. Het deel van de hersenen wat wakker is, is het deel van de hersenen waar het bewegen wordt geregeld en waar geluiden en woorden worden gemaakt. Dit maakt dat kinderen tijdens de aanval kunnen gillen en huilen en bewegingen kunnen maken. Het deel van de hersenen waarmee kinderen horen, voelen en informatie in het geheugen opslaan is wel in slaap. Dit maakt dat kinderen tijdens een aanval niet reageren op geruststellen van hun ouders. Ook hebben kinderen geen herinnering aan de aanval. 

 

Diepe slaap
Pavor nocturnus ontstaat vooral wanneer een kind tijdens diepe non-REM slaap wordt gewekt. Tijdens de nacht komen er twee types slaap voor: de non-REM slaap en de REM-slaap. De non-REM slaap komt met name aan het begin van de nachtslaap voor, de REM-slaap meer aan het eind van de nachtslaap.
De non-REM slaap wordt weer onderverdeeld in 3 types: type 1 tot en met type 3. Tijdens type 1 en type 2 slapen kinderen licht. Tijdens type 3 slapen kinderen diep.
Pavor nocturnus ontstaat wanneer een deel van de hersenen van kinderen uit deze diepe slaap ( type 3 slaap) gewekt wordt, terwijl het andere deel van de hersenen in slaaptoestand blijft.

 

Geen nachtmerries
Pavor nocturnus is iets anders dan een nachtmerrie. Wanneer kinderen tijdens een pavor nocturnus wakker worden gemaakt, herinneren zij zich geen nare droom. Kinderen met die wakker worden van een nachtmerrie hebben deze herinneringen wel.

 

De kinderen liggen normaal te slapen en worden plotseling angstig en huilend wakker. De kinderen lijken wakker omdat ze vaak de ogen open hebben, maar de kinderen zijn dit niet. Tijdens een aanval kunnen kinderen praten, maar vaak zijn ze niet goed te verstaan. Ze zijn vaak ontroostbaar aan het huilen en lijken helemaal overstuur. Vaak ademen kinderen erg snel en klopt het hart ook snel. Sommige kinderen moeten erg zweten tijdens deze periode, andere kinderen hebben een opvallend rood gelaat. Het is vaak heel moeilijk om een kind in deze toestand echt wakker te krijgen. De meeste kinderen worden alleen maar onrustiger wanneer geprobeerd wordt ze wakker te maken, ze kunnen dan heftig gaan schoppen en slaan.
Meestal duren de periodes enkele minuten. Wanneer de kinderen met rust gelaten worden gaan ze na enkele minuten tot een half uur weer normaal rustig slapen. 

 

Kinderen hebben zelf geen weet van wat er tijdens de nacht gebeurt wanneer ze last hebben van pavor nocturnus. Oudere kinderen die van anderen gehoord hebben wat er ’s nachts gebeurt, kunnen zich hier wel voor schamen en het vervelend vinden om te gaan slapen. Dat is heel begrijpelijk. Het kind kan er zelf niets aan doen dat het hier last van heeft. Het belangrijkste is om de omgeving te vertellen wat er ’s nachts kan gebeuren, zodat zij niet schrikken en het kind gewoon met rust laten, zodat de symptomen van pavor nocturnus weer zo snel mogelijk verdwenen zijn.