Abby en het VSO

Abby is sinds dit schooljaar gestart op het VSO, nadat ze helemaal was vastgelopen op het SBO. Het was duidelijk dat ze daar niet meer op haar plek zat en het niet meer aankon. Ze zat sinds de medische dagbehandeling tot en met groep 6/7 op het SBO, maar eigenlijk liep ze al vast in groep 4/5. Het werd gewoon te veel. Door de lange wachttijden voor onderzoeken heeft het helaas even geduurd voordat ze de overstap kon maken. Tot die tijd hebben ze op het SBO gelukkig veel aangepast aan Abby haar niveau en kreeg ze meer rustpauzes om te ontprikkelen. Dat hielp, al waren de onderzoeken die ondertussen liepen ook al behoorlijk intensief.

Toen we voor het eerst gingen kijken op het VSO, voelde het meteen goed. Alles was daar goed geregeld. Wat ik zelf heel fijn vind, is dat er een verpleegkundige aanwezig is. De klassen zijn klein en er wordt naast leren ook gewerkt aan zelfredzaamheid. Abby valt onder de categorie ‘erg intensief’ en zal altijd begeleiding nodig hebben, wat ook onze verwachting was – zeker nu we weten dat ze het MRD56-syndroom heeft.

Maar wat een verademing! Abby probeert op school nieuwe activiteiten én ze durft zelfs nieuwe dingen te eten. Door haar autisme heeft ze altijd veel moeite gehad met texturen en smaken. Maar nu ze horecalessen krijgt, leert koken en proeven, én elke vrijdag iets mag bestellen van de horeca/cafetaria op school, merkt ze dat ze meer durft te proberen en ook daadwerkelijk steeds iets meer lust. Ik vind dit zó knap, want het is echt een enorme stap voor haar.

Ze gaat inmiddels ook weer met plezier naar school en komt veel rustiger thuis. Natuurlijk heeft ze nog even een ontprikkel-moment nodig, maar niet meer zo heftig als voorheen. Ze blijkt zelfs samen met andere kinderen Pokémon te spelen, waardoor ze makkelijker contact maakt. Het lijkt ook alsof de kinderen beter bij elkaar aansluiten dan op het SBO, waar dit bijna niet lukte. Dat is zó fijn om te zien! Abby is ook helemaal gek op Molly, de klassenhamster, en spreekt vol lof over haar juffen. Je merkt en ziet aan alles dat ze op de juiste plek zit. Ze leeft echt weer op, ondanks alles wat ze de afgelopen tijd te verduren heeft gehad. Voor ons als ouders is dat natuurlijk ook een enorme opluchting. De communicatie met school verloopt bovendien heel goed, via de app en mail. Al met al voelen we dat we de juiste keuze hebben gemaakt: Abby komt weer tot bloei.

Update oktober 2023

Abby zit inmiddels in haar tweede jaar op het VSO en nog steeds zien we duidelijk dat ze op haar plek zit. Vorig jaar heeft ze kennisgemaakt met verschillende richtingen: logistiek, horeca, techniek, dienstverlening en plant & groen. Aanvankelijk vond ze techniek het leukste, maar inmiddels gaat haar interesse vooral uit naar plant & groen. Ze vindt het geweldig als ze met haar groepje op de kinderboerderij mag werken en leren. Elke keer kijkt ze er weer naar uit.

Natuurlijk zal Abby altijd veel begeleiding nodig hebben, maar het is prachtig om te zien hoe ze geniet en zo goed meedoet. Als iemand ons een paar jaar geleden had verteld dat we dit punt zouden bereiken, had ik diegene niet geloofd. Dit laat maar weer zien hoeveel een kind kan groeien als het de juiste ondersteuning krijgt en op de juiste plek zit.

Abby heeft nu ook weer vriendinnetjes en gaat met plezier naar school – iets wat vroeger helemaal niet vanzelfsprekend was. De kleinere klassen, de overeenkomsten tussen de kinderen en de steun van de juffen helpen haar enorm. Voor ons is het een groot cadeau om haar zo te zien groeien en op te zien bloeien.

update 2025:

Abby zit nog steeds helemaal op haar plek op het VSO. Ze gaat met plezier naar school, voelt zich daar goed in haar vel en krijgt steeds meer zelfvertrouwen. Inmiddels heeft ze ook twee keer per week LPW/dagbesteding, waar ze de afgelopen twee schooljaren al vier verschillende plekken heeft gehad.

Bij haar laatste plek mocht ze shirts opvouwen en een koelkast aanvullen. Ook bij techniek heeft ze mooie ervaringen opgedaan, zoals het uit elkaar halen van onderdelen van een bank en die vervolgens netjes sorteren. Techniek vond Abby het allerleukst, mede omdat ze af en toe materiaal zoals schuim/foam mee mocht nemen. Daar knutselt ze graag mee, en ze vindt het heerlijk om in haar handen te voelen.