Prikkelverwerkingsstoornis

 

Een prikkelverwerkingsstoornis, ook wel sensorische informatieverwerkingsproblemen, is vaak te herkennen wanneer uw kind last heeft van harde geluiden, moeite heeft met stil zitten en/of een afkeer tegen knuffelen. Deze dingen zorgen vaak  voor hinder in het dagelijks leven. Er zijn geen exacte cijfers bekend van hoeveel kinderen er last hebben van prikkelverwerkingsstoornis. Er is wel bekend dat iedereen te maken heeft met de stoornis. Iedereen leert op zijn eigen manier met prikkels om te gaan.

 

Wat houdt prikkelverwerkingsstoornis in?

Er zijn zintuigen die we allemaal kennen: ruiken, proeven, horen of zien. Maar er zijn ook verborgen zintuigen, zoals het evenwichtsorgaan. Al die zintuigen werken de hele dag samen om ervoor te zorgen dat we goed reageren op onze omgeving. Ze informeren ons in feite over de wereld om ons heen. De zintuigen laten ons weten dat we bij een groen stoplicht door moeten rijden en ze vertellen ons dat we bij een volle blaas naar de wc moeten. Ze bestaan afzonderlijk van elkaar, maar moeten als één geheel functioneren.

Gebeurt dat niet dan is er sprake van een prikkelverwerkingsstoornis. Wij richten ons op prikkelverwerkingsstoornissen bij kinderen. Prikkels komen sterker binnen (hypo responsief of overprikkeld), of juist minder sterk (hypo responsief of onder prikkeld). Het kind neemt informatie uit de omgeving rommelig waar. Vervolgens, reageert het kind anders op de omgeving.

Kinderen met een prikkelverwerkingsstoornis hebben dus simpel gezegd zintuigen die niet goed samenwerken. Dat heeft invloed op het gedrag van een kind. Anderen kunnen dat gedrag misschien als vreemd of onaangepast ervaren. Maar, in werkelijkheid krijgt het kind informatie over de wereld anders binnen.

 

Wat doet overprikkeling met je?

Impact van overprikkeling: Mensen met overprikkeling hebben vaak last van hoofdpijn, vermoeidheid, stress, verminderde concentratie, slaapproblemen, onrust, en het overlopen van emoties. Bij sommige mensen leidt dit tot tijdelijke uitvalsverschijnselen, koorts, overgeven of een epileptische aanval.
 

Wat gebeurt er in de hersenen bij overprikkeling?

 

Door overprikkeling (veel te veel prikkels) kunnen de hersenen minder goed werken en daardoor ook minder goed alle prikkels verwerken. De hersenen kunnen dan moeilijk het verschil zien tussen belangrijke en niet belangrijke prikkels. Ze komen dan even hard binnen, elke prikkel wil dezelfde aandacht.

 

Hulpmiddelen voor overprikkeling:

Voor het omgaan met prikkels bestaan diverse hulpmiddelen.

Zo zijn er kauwhulpmiddelen (voor bijvoorbeeld kinderen die kauwen op hun mouwen of haar), gehoorbeschermers om geluiden te dempen voor een betere concentratie, wiebelkussens (voor op een stoel, voor beweeglijke kinderen of juist voor kinderen die meer geactiveerd mogen worden), verzwaringsdekens, verzwaringskussens  en drukvesten (om ‘diepe druk’ te geven die voelt als een stevige knuffel, waardoor men dieper kan slapen of rustiger wordt), tangles (friemelspeeltjes voor betere concentratie en vermindering van stress). Voor het opdoen van ideeën. 

 

Planbord of agenda

Denk hierbij aan een vaste dagplanning met vaste routines tijdens de dag. Hierdoor wordt een dag voorspelbaar en komen prikkels minder overweldigend over. Een planbord met de dag structuur of een duidelijke agenda kan hier goed bij helpen.

 

Time-in plekje

Overprikkeling ontstaat niet opeens uit het niets. Dit is een opeen stapeling van een heleboel prikkels, die uiteindelijk te veel worden. ‘De druppel die de emmer laat overlopen’ is hier het perfecte metafoor voor. Voorkomen is beter dan genezen. Dat geldt ook bij overprikkeling. Een time-in plekje kan hier ideaal voor dienen. Dit een plekje waar iemand zich regelmatig even in kan terug trekken om zijn of haar prikkelverwerking te reguleren.