Voor degene die mij al even volgen weten dat Abby autisme heeft. Een veel voorkomende vraag is hoe ik wist dat Abby autisme had, Ondanks dat ze de diagnose pas met 12 jaar eindelijk stelden en mij vertelde dat dit inderdaad overduidelijk was.  Hoewel ik er toen nog niet zo uitgebreid van af wist  kreeg het vermoeden dat Abby autisme had al toen Abby een peuter was. Abby had niet echt een interesse met ander mensen. Ze kleefde als het ware alleen aan mij.  Ze was te omschrijven als een erg stille rustige baby en peuter.  lachte niet echt naar andere mensen en zwaaide of gebaarde eigenlijk nooit. Abby was om te beginnen ook non verbaal tot 3,5 Jaar. Daarna kwamen pas woordjes. Maar om eerlijk te zijn verstond/ begreep ik alleen haar. Abby was ook geen meisje die bijvoorbeeld mama graag nadeed, of met andere kindjes bezig ging.  Toen ze met 2,5 jaar op de peuterspeelzaal zat sprak Abby nog steeds niet, speelde ook niet samen met andere kinderen, of beter gezegd..... ze maakte helemaal geen contact. In deze leeftijd van 1,5 tot 3,5 jaar deed Abby ook andere dingen wat niet bepaald normaal was. Ze bonkte haar hoofdje tegen alle harde oppervlaktes aan, en ze trok haar haren uit. Deze twee waren altijd hard brekend om te zien en bleef ze helaas doen ondanks onze alle pogingen het te stoppen, haar te helpen. Bij het consultatie bureau vertelde ze steeds, mevrouw maakt u zich geen zorgen, alle kinderen zijn anders. Ze zal straks wel een sprong maken en bijtrekken. Mijn gevoel zei iets heel anders. Uiteindelijk zijn we doorgestuurd naar de logopedie voor haar spraak en hier bleef verbetering uit. 

Wat ook heel erg opviel maar later meer op de plek viel wat het later zindelijk zijn. Dit was net op het randje op de grote vakantie voordat ze naar school ging. 

Toen ze een kleuter was was het gewoon echt enorm opvallend dat Abby met niemand anders echt contact maakte. Bij Abby koester ik ook alle dikke knuffels, kusjes en troostmomenten. Want hier is Abby helaas totaal niet van. Ook merkte je echt dat Abby moeite had met veranderingen. Ze moest toen al met alles heel erg goed voorbereid worden. Gooide je de schema om dan was ze echt helemaal van de wap en van streep.  Ze begreep ook nooit goed wat er van haar verwacht werd in situaties en dan helemaal in sociale situaties. Abby had en heeft nog steeds echt specifieke interesses. We noemen het weleens obsessies. bijvoorbeeld ze is nu lichamelijk 12 jaar en mentaal 1,5 a 3 jaar. Maar ze kent alle ingewikkelde namen van elke dinosaurus.  Abby begreep en begrijpt nog steeds de emoties niet bij een ander. Ze weet ook niet wat ze ermee aan moet.  Routine hebben we altijd erg gehad in huis. Ikzelf hou hier enorm van, al wilt een deel van mij dit ook soms wel eens aan de kant gooien door impulsiviteit ( ook autisme en ADHD zo blijkt later.....verklaard veel)  Abby was ook een meisje die steeds dezelfde bewegingen maakte, voornamelijk ook rondjes blijven draaien.

Abby heeft echt enorm veel baat bij de routine, we hebben daarom ook nog eens een pictogrammen bord zodat dit allemaal duidelijk blijft. Ze doet graag steeds hetzelfde.  Abby kan totaal niet tegen drukte. en geluid is ook een groot ding. Dit verdraagt ze echt erg slecht. 

Tevens heeft autisme ook mooie en goede dingen. Als oma na een bezoek een klein beeldje had verplaatst dan was dit het eerste wat Abby opviel.... En uiteraard weer op die plek terugzetten. Haar oog voor detail is soms verbazingwekkend. Gisteren een diamond painting afgemaakt voor op hun kamer. van de 60000 steentjes waren er 2 afgevallen. Binnen 2 tellen bij het late zien wees ze mij deze al aan.  Abby weet altijd alle regels erg goed, en is er over het algemeen ook goed mee en attendeert soms een ander er ook op.  En zoals ik al eerder noem,, op haar interesse gebieden weet ze altijd enorm veel en correct te vertellen.  Abby is ook een heel erg creatief meisje die graag met haar handen bezig is.  Ze heeft ook altijd originele ideeën.  verder denkt Abby heel erg logisch na. Ze heeft ook een unieke kijk op het leven.

Verder is bij Abby de texturen een groot dingetje. Dit is niet alleen kleding, schoenen maar ook bijvoorbeeld met sieraden, crèmes,doekjes,sjaals, jassen,  bank of stoelen en het eten ook heel erg.  Dit is best beperkt en erg specifiek. Als ik Abby haar gang zou laten gaan, dan droeg ze het liefst elke dag dezelfde favoriete kleren.  Gelukkig gaat het met eten wel steeds een beetje beter inmiddels omdat ze gelukkig vaak  nieuwe dingen wel probeert, op school en thuis. ( meestal stiekem als de aandacht niet  zo erg op haar gevestigd is)