Logopedie traject Abby.
Toen Abby 3,5 a 4 jaar was werden we na wat aandringen doorverwezen naar de logopediste in de stad. De zorgen waren er eigenlijk al vanaf het begin dat Abby zou moeten gaan brabbelen, woordjes zeggen ect. Abby sprak op dit moment eigenlijk nog helemaal niet. Maar steeds kreeg ik te horen alle kinderen zijn anders, het komt nog wel. Ze zal uiteindelijk wel een sprong maken´ Eenmaal daar bleek het nog wel lastig. De Sessies waren lastig omdat Abby daar ook eigenlijk totaal geen contact maakte en er totaal geen interesse in had. Ze vond het allemaal wel best. We zijn hier uiteindelijk niet vaak geweest omdat we gingen verhuizen, gok een keer of 10 keer maximaal.
Toen we verhuisde werd alles in dit dorp onwijs snel in werking gezet. Binnen no time kon Abby al naar de logopediste hier., zat binnen no time op de peuterspeelzaal waar ze zo goed als meteen het dubbele kon meedraaien. In de hoop haar spraak en op sociaal gebied te stimuleren. Ze is uiteindelijk een paar jaar bij deze logopediste geweest. Abby vertikte hier ook een tijd om echt contact te maken maar het praten ook. Ze bleef gewoon stil, maar uiteindelijk kreeg deze logopediste het wel goed voor elkaar! Abby mocht eerst elke week op de vrijdag (net) ochtend en later op de woensdag middag naar de logopedie. ze wist Abby zo te motiveren of uit te lokken dat Abby ging wel pogingen doen. het werd steeds in mini stapjes wel beter. Abby kreeg (en heeft nog steeds wel) een klik met deze logopediste. Al wordt ze erg verlegen als ze er eenmaal is (Abby mag met Lotte mee op studiedagen) Het was uiteindelijk dag en nacht verschil voordat ze de overstap maakte naar het medisch dagkinderbehandeling. Het was totaal niet in verhouding met haar kalender leeftijd, maar ze praten wel inmiddels. Ze kon zich inmiddels al beter uiten. Abby werd al minder gefrustreerd. De logopediste is er eens gaan kijken op het medisch kinderdagbehandeling, Abby was daar ook enorm stil, er kwam geen woord uit maar zodra de logopediste er was ging Abby kletsen tegen haar. De medewerkers waren er helemaal stil van. Dit doet ze hier nou helemaal nooit! Abby heeft uiteindelijk 2 jaar op de medisch kinderdag behandeling gezeten waar ze intern logopedie heeft gehad en later heeft ze nog op het special basisonderwijs ook nog een aantal jaar logopedie gehad. Je merkte wel dat het steeds wat beter ging. Abby kon zich beter uiten en dingen beter benoemen. uiteindelijk heeft ze een 9 jaar logopedie gehad. Toen haar verstandelijke beperking nog beter in beeld kwam werd duidelijk dat Abby het plafond eigenlijk bereikt had en werd er besloten om de logopedie af te sluiten.
Ook nog wel een leuk moment waar we soms nog hartelijk om lachen. Zowel Abby, als de logopediste. Toen Abby nog niet echt sprak kreeg ze les met de letter R. Abby moest het geluid van een wekker maken. ´RRRRRRRRRRRRRR´ Dit deed ze niet echt na. Maar wat Abby wel deed is met een kleurpotlood een hele grote wekker op haar slaapkamer muur tekenen, terwijl ze eigenlijk hoorde te slapen. Ze was er wel duidelijk trots op! En heeft dit natuurlijk ook aan haar logopediste laten zien. Het mag voor zich spreken dat er geen kleurpotloden meer op de kamer liggen maar dit was tegelijk ook een hilarisch moment. Ze was er wel mee bezig.... Op haar eigen manier.. Op haar eigen moment, Het ging wel in haar hoofdje om.
Logopedie traject Lotte:
Bij Lotte waren we er al eerder bij. We hadden immers al ervaring met Abby en ook met Lotte werd alles hier in het dorp goed en snel opgepakt. Lotte mag elke week maar de logopedie op de woensdag ochtend. Dit scheelt al een hele berg. Lotte is wel heel anders als Abby ondanks dezelfde problemen. Lotte is namelijk niet non verbaal als Abby. wat het al een stuk gemakkelijker maakt. Lotte is over het algemeen niet heel erg verlegen en houd wel van contact. Voornamelijk met volwassenen, met leeftijdsgenootjes is dit een stuk minder, Al heeft ze sinds kort wel een goede vriendin gemaakt op school. Wat wel leuk was is dat Lotte nog mee is geweest als baby naar de sessies van Abby. En voor mij was het erg fijn dat we elkaar al konden. Na al die jaren heb je toch een vertrouwensband en een klik, en ik weet wat ik kan verwachten. Lotte had er ook gelijk al zin aan want Abby had natuurlijk heel veel verhalen over de logopediste voor Lotte. Ik gok dat Lotte er nu iets langer als 2 jaar gaat. Ze is namelijk nog ruim voor school begonnen op advies van het consultatie bureau. Lotte gaat er altijd met heel erg veel zin ernaar toe. Ze vind haar onwijs lief en vind de spellen en oefeningen altijd erg leuk. Ook vind ze het leuk omdat ze vaak samen mag kiezen of Lotte mag helemaal zelf een spel kiezen. vaak is het een combinatie van een spel en nog een oefening. Lotte verlaat de praktijk ook niet zonder haar een dikke knuffel te geven. Ze gaat ook steeds een beetje vooruit en daardoor word Lotte ook een heel stuk minder gefrustreerd omdat ze zich al een heel stuk beter kan uiten en vertellen. Lotte moet binnenkort naar speciaal onderwijs en dan zullen ze dat wel gaan overnemen, eigenlijk vind ik dat wel jammer en ik denk dat Lotte dat ook niet echt leuk zal vinden, en even een hele schakeling zal zijn. Maar helaas heeft Lotte straks ook erg lange dagen inclusief het leerlingenvervoer.
( update 1 november) Inmiddels is Lotte nu een aantal keren bij de Logopedie op school geweest, Doordat deze ook in de klas komt was het voor Lotte geen vreemd gezicht. Ideaal want dit scheelt al een berg als je voor de eerste keer naar de nieuwe Logopedie hier op school moet. Dit maakt het al een stuk minder spannend. Lotte kwam iedere keer weer trots met haar mapje waar een kort verslagje in staat en haar welverdiende stickers en heeft iedere keer weer leuke verhalen. Ook krijg ik feedback in de school app, hieruit blijkt dat Lotte wel leuk kletst en ook er plezier in heeft en het goed doet. Ook zingt of probeert in ieder geval het liedje te zingen als ze weer gaan beginnen bij de logopedie. Een goede mooie en fijne start zou ik zeggen!