Op woensdag 5 April hadden we toch even een soort van viering, een mijlpaal.  Abby was namelijk een jaar lang vrij van haar tonisch klinische epileptische aanvallen.  Haar medicatie doet gelukkig goed zijn werk en Abby nam het van dag 1 wonderbaarlijk goed in. Abby was het meisje dat nog geen paracetamol in wou nemen als ze doodziek lag.  Nu vind ze het helemaal niet erg dat ze die niet meer mag nemen i.v.m haar medicatie. Nou hebben natuurlijk al die ambulance ritten en ziekenhuisopnames wel indruk gemaakt. Ze was er van dag 1 al erg bewust van dat ze weer aanvallen kon krijgen en de medicatie zou helpen dit te voorkomen. Onwijs blij dat ze deze wel goed nam en nog steeds neemt.  Wat ook erg fijn is, is dat we met dit medicijn gelukkig nog geen echte problemen hebben gehad bij de apotheek wat betreft voorraad en levering. Hopelijk blijft dit mooi zo. 

Het was wel een dubbel dagje, we vierde deze dag natuurlijk met een vlaai voor partner en de dames en ik met een cupcake. Het lijkt misschien een klein ding, maar bij dit soort dingen staan we altijd wel even stil. Het jaar vloog best snel om met het ziekenhuis in en weer uit met twee dames., alle onderzoeken die er nog naast  liepen en dan alle gebruikelijke dingen en ritmes. En aan de andere kant zaten we met Lotte die net ervoor 6 hechtingen rijker was geworden, langs haar hele wenkbrauw na een ongeluk op school, met flink gebroken nachten.  

Op na het tweede jaar vrij van de TC epileptische aanvallen!!